Jij, tussen de boekenkasten

'S avonds, nadat we hebben gegeten met onze vrienden, kwammen we even langs naar de boekhandel.

Ik loopte achter jou. Zag jouw rug. Ik genoot heel erg van dat moment.

Toen je de boekhandel instapte, glimlachte je met trots.

"Dit is mijn plaats," zei je.

Zonder me te kijken, ging je meteen naar binnen en liet jezelf verdrinken in duizenden boeken.

Aan elke boeken in de kast, besteed je zo veel aandacht.

Je raakte alle boeken aan. Het leek alsof jouw vingers dansten zeer vrolijk op de rug van de boeken.

"Hey, ik vond iets leuk. Je zou dit boek houden," zei ik.

"Wat is dat? Geef naar mij. Laat me maar dat zien," Jij was nieuwsgierig.

"Nee,"

"Waarom niet. Waar ligt het?"

"Geheim," ik lachte.

"Kom op. Laat me maar weten waar dat boek ligt. Aah, ik weet het. Dat is jouw favorit boek, toch? Koop maar, ik zal het van jou lenen,"

Bijna 30 minuten was jij bezig met de boeken die je wilt kopen.

Ik wachtte buiten. Van die afstand, zie ik je heel serieus om jouw lievelings boeken te vinden.

Plotselling... zei ik heel zacht,

"Goh, wat bent je zo knap. Jij, tussen die boekenkasten, in jouw kleine wereld,"

Toen liep je naar buiten. Echt vrolijk, pakte je drie boeken die je kocht.
Je deed alsof je een kleine kind was die drie chocolade kreeg.

"Oude boeken van mijn favorite schrijver," zei je terwijl je de boeken liet zien.

Ik glimlachte,

Diep in mijn hart: Je bent nog steeds het knapste man in mijn ogen, zoals altijd.