Ik weet niet waarom ik zo zeker ben
dat je mijn toekomstige man zal zijn.
De eerste keer dat ik je zag,
Had ik nog geen gevoelens.
Ik bewonderde gewoon jouw lichte gezicht.
Ik zei bij mezelf: God, wat een knappe jongen!
De tweede keer, toen we in elkaars ogen keken,
was er iets. Maar ik wist het niet wat.
Het was liefde. Ja, liefde
op het tweede gezicht, geloof ik
Ben ik de enige die dat voelt?
of ben jij ook verliefd ?
Ach, als je een oogje op me hebt,
Maar je vertelt het me niet
dan zijn we nog geen koppel.
Maar toch, zijn we goede vrienden.
Stiekem houd je van me ?
Maar je schaamt je dood om je gevoelens te tonen?
Waar we ook samen zijn,
in de auto, in resaturant,
wil ik uren met je praten
zonder dat iemand ons stoort.
dagen maanden en jaren verstrijken
En het gevoel wordt groter.
Tot je op een dag
naar mijn vader gaat
en zegt: Oom, ik wil
met jouw dochter trouwen!
28/5/10: 20.20
de verbetering versie van Patrick.
Bedankt, P :-*
Comments
Post a Comment